“วันนี้ได้ทำความดีไปหนึ่งสต๊อป ?
เรื่องมีอยู่ว่า…ขณะที่ผมจอดรถมอไซค์กินกระเพาะไก่ทอดพร้อมรอออเดอร์แกร็ปอยู่ที่ซอยข้างโรงแรม อู่ทอง นั้น ได้มีป้าคนหนึ่งเดินคู่มากับหลานสาว แกเดินเข้ามาถามผมที่นั่งอยู่ตรงนั้นว่า หนูๆ แถวนี้มันมีวินมอเตอร์ไซค์รับจ้างไหม ผมเลยตอบแกไปว่า อ๋อ…ป้าต้องไปที่หลังศูนย์เลยครับ แต่ไม่แน่ใจว่าตอนนี้มันจะมีอยู่หรือป่าว หลังจากนั้น ป้าแกก็พาหลานเดินไป ผมนั่งอยู่ตรงนั้นคิดในใจ เอ่อ ไหนๆ ออเดอร์มันก็ยังไม่เด้ง ไปส่งป้ากับหลานแกที่หลังศูนย์หน่อยแล้วกัน พร้อมกับบอกลากระเพาะไก่แสนอร่อย ว่า ส่งป้าเสร็จเดียวเราค่อยมาคุยกันใหม่นะ 5555 ? ผมขี่เข้าไปหาป้า แล้วถามแกว่า ป้าจะนั่งวินไปไหนครับ ป้าแกบอกว่า ไปวังทอง…ผมก็เลยคิดว่า แค่วังทอง งั้นเดียวผมไปส่งแล้วกัน ป้าแกยื่นข้อเสนอว่า เดียวป้าให้ค่าน้ำมัน 100 บาท ผมตอบกลับไปว่า ไม่เป็นไรครับ แค่นี้เอง แล้วผมก็รับป้าหลานขึ้นมอเตอร์ไซค์มา ระหว่างอยู่บนรถ ผมก็ถามป้าแกว่า อยู่ในตัววังทองเลยใช่ไหมครับ ป้าแกตอบกลับมา ผมนิใจหาย ? อ๋อ เลยไปหน่อยลูก…หน่อยนิประมาณไหนครับป้า…ก็แถวๆค่ายสฤษดิ์เสนา ผมถึงกับเบรคเอียด ห่ะ 5555 ป้านั้นมันบนเขาเลยนะ น้ำตกสกุโณทยาน เลยนะป้า…ป้าแกตอบ ใช่แล้วลูก ทำไงทีนี้ ก็เลยคิดว่า อ่ะ ไหนๆป้ากับผมมาเจอกัน มันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแล้วละ ก็เลยบอกกับป้าแกว่า งั้นผมคงต้องกลับไปเอารถยนต์ที่บ้านแล้วละครับ ไม่งั้นถ้าขี่มอเตอร์ไซค์ไปส่งถึง ค่ายสฤษดิ์เสนา มันตะไม่ปลอดภัย ผมเลยไปเอารถยนต์ที่บ้าน และไปส่งแก ระหว่างทางไปส่ง ผมก็ถามป้าแกว่า ไปไงมาไงถึงพาหลานมาเดินแถวนั้น ป้าแกเลยเล่าให้ฟังว่า….เมื่อวานป้าแกได้พาหลานสาวชื่อว่า น้องน้ำหวาน อายุ 4 ขวบ 5 เดือน ( อันนี้ป้าแกบอกมาละเอียดมาก 555 ) เดินทางออกจากบ้านมาที่ สถานีรถไฟพิษณุโลก เพื่อที่จะไปตามหาแฟนแกที่สระบุรี ป้าแกเล่าว่า แฟนป้า ออกจากบ้านไปก็ตั้งแต่วันที่ 30 เดือนมีนาแล้วและแฟนแกก็ไม่กลับมาอีกเลย ป้าแกไปตามหารอบนี้เป็นรอบที่สองแล้ว แต่แกก็ไม่เจอ แฟนแกคนนี้มีบ้านอยู่ที่สระบุรีป้าก็ได้ไปตามหาที่บ้าน แต่ไม่เจอตัวแฟนแก เจอแต่กับญาติพี่น้องของแฟนแก แกเล่าว่าเหมือนที่บ้านของแฟนแกจะปิดบังแกไม่ให้เจอกับแฟนแกและบอกกับแกว่า แฟนแกกลับมาแล้ว หลังจากนั้น ป้าแกก็ไม่อยากที่จะพา
หลานนอนค้างที่นั้นเพื่อรอแฟนแก ป้าแกก็เลยพาหลานนั่งรถไฟกับมาที่พิษณุโลก ผมก็ถามป้าแกว่าทำไมแฟนป้าถึงหนี้ออกจากบ้าน ป้าแกก็บอกว่า แฟนป้าแกกินเหล้าเมาเลยทะเลาะกันแล้วแฟนแกก็หนี้ออกมา( เหตุเกิดเพราะเหล้าอีกแล้ว ??? ) หลังจากที่ป้าแกลงรถไฟที่สถานีพิษณุโลก ป้าแกก็เดินมาถามรถตุ๊กๆ จะเหมาให้มาส่งที่บ้าน รถตุ๊กตุ๊กแกคิดป้า 400 แต่ป้าแกมีเงินติดตัวอยู่แค่ 200 ตุ๊กๆเลยบอกว่า 200 ไปส่งให้ไม่ได้หรอก และบอกให้แกเดินไปหาวินมอเตอร์ไซค์เอา หลังจากนั้น ป้าแกน่าจะเดินข้ามทางรถไฟมา แล้วก็มาเจอกับผมละครับ ตอนนี้ผมก็ไปส่งป้ากับหลานแกที่บ้านเรียบร้อยแล้วครับ ทั้งสองคนปลอดภัยดี ก่อนกลับป้าแกจะให้ค่าน้ำมัน แต่ผมไม่รับและบอกป้าแกไปว่า…วันนี้ผมได้ทำความดีแล้วครับ แค่นี้ผมก็สุขใจแล้ว ( ป้าแกยังบอกอีกว่าถ้าไม่ได้ผม ป้าแกก็จะเดินหาโบกรถข้างทางไปเนี่ยละ เห้อออ สงสาร ? )
บ้านป้าแก เปิดร้านขายต้นไม้นะครับ อยู่ตรงทางโค้ง เลยค่ายสฤษดิ์เสนา ไปประมาณเกือบไปสองโล ไปอุดหนุนป้าแกกับน้องน้ำหวานได้นะครับ ?”
ขอบคุณเรื่องราวดีๆจาก : Akom Chumjan
เนื้อหาอื่นที่เกี่ยวข้อง